Bewoners Veenweg over het VN-panel

Tijdens de raadsvergadering van 28 oktober nam de gemeenteraad een raadsvoorstel aan (mede opgesteld door de PvdA) waarin mensen met een beperking de mogelijkheid krijgen zitting te nemen in het ‘VN-panel’. Dit panel onderzoekt de komende tijd de toegankelijkheid van de gemeente. Een van onze leden, Wietske Jonker-ter Veld, sprak in bij de behandeling van het voorstel. Lees hier wat zij te zeggen had.

Initiatiefvoorstel tot oprichten VN Panel, gemeenteraad Tynaarlo 28 oktober 2014
agendapunt 9

Voorzitter, leden van de gemeenteraad, andere aanwezigen,
Vanavond spreek ik in namens de Buurtvereniging Veenweg. Dit raadsvoorstel gaat over het recht voor mensen met een beperking om mee te doen in onze samenleving.
Het is geweldig dat de gemeente Tynaarlo zich hier zo vroeg voor inzet. Anderzijds is het goed te begrijpen. Al toen ik kind was stond het dorp Zuidlaren bekend wegens de opvang van mensen met een psychische handicap; verder kent onze gemeente veel zorgboerderijen en in onze straat staat al zo’n veertig jaar een instelling voor de opvang van ernstig meervoudig gehandicapten.
Voor deze laatste groep is actief meedoen niet mogelijk; het is aan de gemeenschap om voor deze groep op te komen. Omdat wij in onze straat dagelijks met deze zwaar gehandicapten in aanraking komen praten wij er vaak over. Onze voorzitter – van wie de vader in een rolstoel zat – heeft na zijn pensionering als opzichter in de bouw de knelpunten voor deze zwakkeren geïnventariseerd. Zijn uitvoerige lijst ontvangt u vandaag per mail. Een voorbeeld dat op de lijst staat zagen we net nog, toen we hier naar het gemeentehuis kwamen. We kwamen langs het bushokje. Toen pas realiseerde ik mij dat als iemand met een rolstoel uit bijvoorbeeld Ubbena met de bus komt om naar het gemeentehuis te gaan, die persoon erg voorzichtig moet zijn om niet van het smalle platform af te vallen en niet weet welke kant hij op moet.

Iemand die uit De Punt komt heeft hetzelfde probleem. Als deze persoon terug wil en het regent, kan hij niet met rolstoel in het bushokje schuilen, want dan moet je het diepe fietspad op en proberen op het busplatform te komen. Er is geen duidelijke route. Er is ook geen zebrapad om over te steken. Dit hoeft niet bij iedere bushalte, maar als je de toegang tot het gemeentehuis per open baar vervoer voor een rolstoelgebruiker en anderen mogelijk wilt maken zijn het deze ‘kleinigheden’ die belemmeren. De meeste rolstoelgebruikers hebben het waarschijnlijk allang opgegeven; zij vragen hulp van iemand met een auto of gaan eventueel altijd over het fietspad.

Nu denkt u wellicht, wat heeft een VN resolutie nu voor ons te betekenen. Zo iets is voor de meeste mensen een ‘ver van mijn bed show’; weer een vergadercircuit erbij; wat hebben wij er aan? Bedenk dan dat een ideaal uitgedragen door de Verenigde Naties pas gestalte kan krijgen als het werkelijk wordt uitgevoerd. En waar is die praktische uitvoering? Precies, in de gemeente. Daar moet het overleg plaatsvinden, daar moeten maatregelen getroffen worden die het mogelijk maken dat mensen mee doen, dat ze veilig in het dorp kunnen rond lopen of rijden in hun rolstoelen of op hun fietsen.
Wij wensen u een goede beraadslaging toe.

Wietske Jonker-ter Veld
secr. buurtvereniging Veenweg