Interview met Janny Roggen aftredend Statenlid met lange staat van dienst

Janny Roggen over vier jaar Provinciale Staten.

Eind maart nam Janny Roggen uit Vries afscheid als lid van Provinciale Staten van Drenthe. Na vier jaar vond ze het mooi geweest; ze was niet herkiesbaar voor een volgende periode. Anderen mogen het stokje overpakken, zelf gaat Janny het rustiger aan doen. En dat is welverdiend voor iemand die altijd voor anderen wil klaarstaan.

Je bent altijd met en voor anderen bezig, binnen de politiek en daarbuiten. Waar komt dat vandaan?

‘Goede vraag, het zat er al heel vroeg in. Klassevertegenwoordiger op school en niet later via het vrouwenvoetbal al bij de KNVB beland. Eerst provinciaal en later ook landelijk. Vaak heen en weer naar Zeist met de oude NSU van mijn opa. Ik heb mijn scheidsrechterdiploma nog gehaald en heb in de FIFA meegedraaid. Voor mijn werk kwam ik bij de gemeente Groningen terecht, de afdeling onderwijs. Daar liepen allemaal PvdA-mensen rond, het werd wel het “Politbureau” genoemd. In die tijd ben ik ook lid geworden, inmiddels 45 jaar geleden. Al die tijd heb ik wel bestuurlijke functies vervuld. Tot nu en het voelt best wel onwennig.’

Je was lange tijd volop actief bij Vrouwen van Nu, ook dat is gestopt. Je hebt een lege agenda!

‘Hij is in ieder geval een stuk leger ja. Ik ben echt flink aan het opruimen, heb al 18 dozen oud papier staan. Ook veel materiaal van de afgelopen vier jaar. Achteraf gezien is het me overkomen. Ik had veel tijd gestoken in de manifestatie “Vrouwen Kiezen” en toen bleken er uiteindelijk nog maar heel weinig vrouwen zich kandidaat te stellen voor de provincie. “Dan moet ik zelf maar schrijven”, was mijn gedachte. Ik heb twee gesprekken gevoerd en gaf aan tegen de commissie: zet me maar ergens op de lijst. Groot was dus mijn verbazing toen gewestelijk voorzitter Jacob Bruintje belde met de mededeling dat ik de eerste vrouw op de lijst was, op nummer drie.’

Hoe heb je de afgelopen vier jaar in de provinciale politiek ervaren?

‘Gemengde gevoelens. Als ik alles had geweten, had ik het wellicht niet gedaan. Zeker de laatste periode was minder leuk; richting de verkiezingen trekt iedereen toch haar of zijn eigen plan. Het team valt dan uit elkaar, jammer genoeg. Daarentegen was het begin wel heel interessant, de coalitievorming waarin ik mocht meedraaien. Met Klaas Smid als formateur en Cees Bijl als zeer ervaren bestuurder. Bijzonder om te zien hoe daarna de portefeuilles werden verdeeld: iedereen die zich naar voren stortte. Ik dacht: er blijft vanzelf wat voor mij over. Dat was cultuur en sport en diverse commissies en werkgroepen. Zoals onder andere de commissie Veranderende Samenleving die tot taak had om de burger meer zeggenschap te geven bij het besturen van de provincie, zoals bij een Burgerberaad mogelijk is.’

Wel twee onderwerpen die dichtbij jouw hart liggen.

‘Klopt. En met de cultuurnota van Cees Bijl is echt een stap gezet. Veel meer gericht op cultuur voor de gewone mens. Het elitaire ging eraf. En dat sluit heel nauw aan bij waar de PvdA voor staat: iedereen moet hiervan kunnen genieten. We hebben eraan kunnen bijdragen dat cultuur laagdrempeliger is geworden en dat ook de samenwerking binnen de culturele sector is verbeterd. Het is meer ingebed in de samenleving, naar mijn idee. Ik heb me met interessante projecten bezig mogen houden, zoals de verkoop van gevangenisdorp Veenhuizen, de IT Hub Hoogeveen, de ondertiteling bij RTV Drenthe, de aankoop van het schilderij “Onkruid verbrandende boer” van Vincent van Gogh en de voortzetting van Into Nature. Maar ook het behoud van de kinderhartchirurgie voor het UMCG, fair pay voor zzp’ers en de schoolpleinen van de toekomst. En los van de portefeuilles was ik onder meer voorzitter van de Commissie voor de Geloofsbrieven. We hebben in vier jaar tijd heel veel leden van het Drents Parlement zien vertrekken, ik vind dat opvallend.’

Wat vind je van de uitslag van de verkiezingen?

‘Het is zoals het is. Je kunt niet om de BBB heen. Als de kiezers daarop staan, dan is dat zo. Het is hen ook overkomen, net zoals het mij is overkomen. Dat de PvdA mee lijkt te gaan besturen, is een goede zaak. Je stuurt dan in ieder geval mee; je levert een gedeputeerde en beschikt over meer informatie. Ik zal het ook zeker blijven volgen de komende tijd. Ik ben wel blij dat de FvD een flinke stap terug heeft moeten doen. Hoewel er eigenlijk al helemaal niets meer over was.

De verkiezingen waren voor alle gevestigde partijen een afstraffing. We moeten daarvan leren, meer met de poten in de samenleving staan. Ook de PvdA moet zich dat afvragen: weten wij voldoende wat er speelt? Durf in de gemeenschap actief te zijn en daar op te halen wat mensen bezig houdt.’

De zomer komt eraan, heb je al plannen?

‘De tuin! Daar moet ik nodig aan de slag. Het gras staat zo hoog, daar heb ik een bosmaaier voor nodig. En verder natuurlijk de cultuurclubjes waarmee we op reis gaan, dat blijf ik uiteraard doen. Musea bezoeken en een keer per jaar op pad, in binnen- of buitenland. Ik heb het altijd belangrijk gevonden dat meer vrouwen in aanraking kwamen met cultuur, daar blijf ik me voor inspannen. Dat ze dingen ervaren die ze anders niet zo gauw zouden meemaken.

Want is dat een vorm van “verheffing”, toch?’