Door Kees de Graaf op 4 december 2014

‘Kansen voor verbinding’

‘Kansen voor verbinding’
Wethouder Henk Berends over het VN-panel Tynaarlo

Het VN-verdrag voor volwaardige deelname aan onze samenleving van mensen met een beperking moet nog vastgesteld door de Tweede Kamer. Maar inmiddels heeft de gemeente Tynaarlo al de primeur. Een VN-panel bestaande uit ‘ervaringsdeskundigen’ uit Tynaarlo gaat de komende anderhalf jaar meedenken over toegankelijkheid in hun gemeente – in brede zin. Samenwerkingspartner is de Coalitie voor Inclusie, een verzameling enthousiaste vrijwilligers uit Noord-Nederland die zich beijveren voor de toepassing van het het VN-verdrag. Zij vroegen wethouder Henk Berends om een reactie: wat vindt hij van het panel?

‘Ik kende het initiatief nog niet. Toen het langs kwam in de vorm van een concept-raadsbesluit dacht ik: wat is dit en vooral: wat kunnen we hiermee?’ Henk Berends is als wethouder verantwoordelijk voor het sociaal ‘domein’ van de gemeente Tynaarlo en was vanaf het begin enthousiast over het idee voor een VN-panel. ‘Het is natuurlijk afwachten hoe het zich precies gaat ontwikkelen, maar ik denk dat het heel goed is om te werken aan een goede setting voor onze inwoners van wie het leven afwijkt van het “normale” leven.’ Berends heeft bewondering voor mensen met een beperking in Nederland: ‘In landen als Canada gaan ze gewoon met de bus mee, naar gewone scholen. Wij hebben daar een heel ander systeem tegenover gezet, compleet met rugzakjes en andere instrumenten. Mensen met een beperking werden ook vaak apart gehuisvest, in eigen complexen en achter hoge hekken. Daar komen we nu op terug: we vinden dat iedereen gelijkwaardig mee moet kunnen doen in onze samenleving.’

Organisatie meenemen
De zoektocht naar hoe Tynaarlo ‘toegankelijker’ gemaakt kan worden is volgens Berends een gezamenlijke zoektocht: ‘Dat is zeker geen appeltje-eitje. Ook wij als gemeente moeten kijken of het beter kan en zo ja: hoe. Vanuit het verleden hebben we natuurlijk zaken als inspraak en adviesraden en daar zijn we ook niet ontevreden over, maar een panel met ervaringsdeskundigen zelf kan zeker een meerwaarde hebben. Met respect voor elkaars positie gaan we die ontdekken.’ Zijn eigen rol ziet Berends onder meer in het meenemen van de gemeentelijke organisatie: ‘Ook voor ambtenaren is dit nieuw. Maar wat is er nu zinvoller dan direct en zonder omwegen advies te krijgen voor je beleid van de mensen die het zelf betreft?’ In dit verband ziet de wethouder ook dwarsverbanden met de zorgtaken die vanaf 1 januari 2015 bij de gemeente op het bord liggen: ‘Op papier hebben we die overgang goed georganiseerd. Nu komt het er in de praktijk op aan. Dit panel kan ons er mede op wijzen hoe dingen uitpakken.’ Dat het initiatief voor een VN-panel uit de mensen zelf voort is gekomen, vindt Berends een echte kwaliteit: ‘In het verleden hebben we ook wel cliëntenraden ingesteld, maar dat gebeurde meestal “van bovenaf”, omdat het nu eenmaal verplicht was. En dan nog kwamen de verhalen van cliënten niet altijd goed door. Dit panel is juist ontwikkeld “van onderop” en dat is anders. Daar kan de verbinding tot stand komen. Mensen zoeken de gemeente op en wij gaan ook meer het gemeentehuis uit, die werelden komen naar elkaar toe. Ik zie het ook aan organisaties als Visio in Vries: zij gaan naar buiten. Aan die ontwikkeling kan het VN-panel een positieve bijdrage leveren.’

Kees de Graaf

Kees de Graaf

Geboren in Vollenhove (op de rand van de Noordoostpolder). Middelbare school in Enkhuizen, studie sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Na verschillende banen bij onderzoeksbureaus en een bouwbedrijf in 2000 de overstap gemaakt naar het bestaan als zelfstandige. Niet veel later verhuisd van Amsterdam naar Zuidlaren. Vader van drie kinderen. Woont samen. Werkzaamheden: Vanaf

Meer over Kees de Graaf