Kan bezoeker dorpskernen de pot op?

Door Kees de Graaf op 20 september 2018

Deze zomer stelde de PvdA-fractie van Tynaarlo vragen aan het College van BenW over de mogelijke plaatsing van openbare toiletten in onze grotere dorpskernen. Het College antwoordde niet van plan te zijn dit te onderzoeken. ‘De gemeenschap moet het probleem oplossen’. Wij legden de antwoorden voor aan de Maag Lever en Darm Stichting. Conclusie: met een beetje creativiteit moet dit toch lukken.

 

Volgens het College van BenW kunnen bezoekers van onze dorpskernen gemakkelijk gebruik maken van de horeca in het dorp. ‘Dat geeft ook nog eens extra omzet voor de ondernemers.’ Mensen met een medische aandoening kunnen terecht bij de winkels en supermarkten. Het College voelt er dus niet voor om hier verder iets mee te doen, behoudens het aankaarten van het onderwerp bij de ondernemersverenigingen in Eelde, Vries en Zuidlaren. Op zich een prima idee, maar onze fractie zou graag meer initiatief zien aan de kant van de gemeente.

Zo schrijft het College dat de realisatie van openbare toiletten bijzonder kostbaar is. Tegelijkertijd heeft de vorige gemeenteraad 250.000 euro beschikbaar gesteld voor de verfraaiing van onze dorpskernen. Zijn er mogelijkheden om (een deel van) dat geld hiervoor in te zetten? En is het College bekend met manieren om kosten van toiletten te verlagen? Zo kan het bedrijf Quisk in Utrecht verkoop machines (waarin men repen, paraplu’s, reisgidsen of streekproducten kan verkopen) inbouwen in openbare toiletunits. Zij halen daarmee omzet en zijn daarom bereid mee te betalen aan de toiletunit. Zeker als er veel kopers van die producten zijn, willen zij flink mee betalen. Verder zijn er tegenwoordig zelfreinigende toiletten, waarbij de kosten voor schoonmaak een stuk lager liggen en tenslotte is er nog de mogelijkheid om een partij te vragen de toiletten uit te baten.

Het College geeft aan niet te weten of winkels en supermarkten hun toiletten nu al ter beschikking stellen.

Uit contacten met onze inwoners vernemen wij juist dat sommige winkels mensen weigeren.

Ook zijn toiletten soms moeilijk toegankelijk. De MLDS geeft dit ook aan: 40 procent van de mensen wordt bij winkels en horeca geweigerd. Wij vragen het gemeentebestuur dit aspect mee te nemen in het overleg met de ondernemersverenigingen.

We kunnen ook het nodige leren van andere gemeenten. Zo werken bijvoorbeeld Oldenzaal en Doetinchem al met de ‘toiletsticker’.

Dit concept komt uit Duitsland. Daar betalen gemeenten aan horeca en winkels een kleine vergoeding, op voorwaarde dat zij hun toilet gratis aan passanten ter beschikking stellen. Deelnemende ondernemers plaatsen een sticker op het raam om aan te geven dat hun toilet beschikbaar is. Wil het College de mogelijkheden van deze service te onderzoeken?

Met bovenstaande vragen hebben we het College van BenW nog maar eens op pad gestuurd. Hopelijk komt men tot voortschrijdend inzicht.

Meer info: www.waarkaniknaardewc.nl

 

Kees de Graaf

Kees de Graaf

Geboren in Vollenhove (op de rand van de Noordoostpolder). Middelbare school in Enkhuizen, studie sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Na verschillende banen bij onderzoeksbureaus en een bouwbedrijf in 2000 de overstap gemaakt naar het bestaan als zelfstandige. Niet veel later verhuisd van Amsterdam naar Zuidlaren. Vader van drie kinderen. Woont samen. Werkzaamheden: Vanaf

Meer over Kees de Graaf

Waar ben je naar op zoek?