Door Kees de Graaf op 16 december 2016

Bij de sloop van een oude school

Als de plannen door gaan gaat de voormalige school in Paterswolde Noord binnenkort tegen de vlakte. Op de plaats komt een dozijn luxe villa’s. Onze fractie staat er kritisch tegenover. Waarom maken we geen plan waarin bestaand en nieuw samengaan en er ook ruimte is voor mensen met een kleinere beurs?

De voormalige school in Paterswolde Noord staat al weer enige tijd leeg. Nu staat het voorontwerp voor het nieuwe bestemmingsplan op de agenda van de gemeenteraad. Op 20 december wordt er ‘opiniërend’ over gesproken. Het College van BenW heeft een projectontwikkelaar geselecteerd en deze heeft een plan voor dure villa’s ontwikkeld. De school wordt daarbij gesloopt; op dit moment wordt de school tijdelijk bewoond door jongeren. Onze fractie heeft technische vragen gesteld. Daaruit blijkt onder meer dat er geen onderzoek is gedaan naar mogelijkheden om het schoolgebouw een nieuwe functie te geven. Wij vinden dat een gemiste kans.

Stedenbouwkundig en architectonisch is het plan niet erg bijzonder. Een doodlopend weggetje met daaromheen de villa’s. In een Amerikaanse stijl, terwijl op een steenworp afstand van deze plek bijvoorbeeld architect Cor Kalfsbeek woont, onlangs nog onderscheiden met de Drentse Cultuurprijs. Hij maakt architectuur die iets te maken heeft met Drenthe, waarom sluiten we daar niet bij aan? Blijf dicht bij jezelf en je eigen identiteit, zouden wij willen zeggen.

Het dozijn woningen in het luxe segment gaan we vooral bouwen omdat de ontwikkelaar dat graag wil. Dezelfde ontwikkelaar die in Ter Borch dit soort woningen bouwt. Vooral aan dat soort woningen zou behoefte bestaan. Dat er voor andere groepen niets wordt gebouwd vinden wij jammer.

Waar wij nog de meeste moeite mee hebben is de sloop van de school. Het is dan wel geen monument, maar toch zeker wel ‘karakteristiek’. Generaties gingen hier naar school. In een inventarisatie van D66 Tynaarlo uit 2008 komen we het pand bijvoorbeeld ook tegen; er zijn zeker mensen die vinden dat dit pand bij het ‘erfgoed’ van Tynaarlo hoort. Waarom is er geen onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om het gebouw te herontwikkelen?

Een ander punt betreft de communicatie met omwonenden. In een brief aan de gemeenteraad van 15 november 2015 werd aangegeven dat ‘de omwonenden bij de planontwikkeling zouden worden betrokken’. Wij denken dan: ze mogen meedenken over het plan. Nee, ze zijn bezocht door de ontwikkelaar waarbij deze hen informeerde over het plan dat al klaar was. Hij peilde bij de omwonenden naar mogelijke ‘weerstanden’.

Tenslotte is er de financiële koppeling met het accommodatiebeleid. Het College van BenW hamert erop dat met de inkomsten van de grondverkoop rekening is gehouden in het kader van het Integraal Accommodatiebeleid. Nou weten we inmiddels sinds vorig jaar dat ditzelfde IAB ten grave is gedragen. Dat oude beleid had nog wel een zekere charme: het geld dat we verdienen met de herontwikkeling van de schoollocaties zetten we in voor mooie, betere en daarmee duurdere scholen. Inmiddels worden de schoolbesturen met een minimaal budget op pad gestuurd en is de koppeling geheel losgelaten. Waarom er dan per se op deze locatie zoveel mogelijk geld moet worden verdiend blijft onduidelijk.

Kortom: wij vinden dit een gemiste kans. In deze tijd hadden we toch een plan met meer creativiteit verwacht. Waarin bestaande bouw en nieuwbouw prima naast elkaar kunnen bestaan. Waarin mensen met een grotere en kleinere portemonnee naast elkaar kunnen wonen. En waarin voor de school een aanpak met bijvoorbeeld kluswoningen of collectief particulier opdrachtgeverschap had kunnen worden toegepast. Of, zoals in Brabant gebeurt, waar studenten van een hogeschool leren om zelf een herbestemmingsplan te ontwikkelen.

Wij vragen dan ook aan het College van BenW: maak even pas op de plaats en onderzoek serieus de mogelijkheden om het schoolgebouw een nieuwe bestemming te geven. Het is aan de voorkant van het proces misschien iets meer werk qua organisatie, maar het eindresultaat kan zoveel rijker zijn dan dit plan. Niet in geld misschien, maar wel in variatie.

Bij de foto: de school in 1989 (beeldbank Ol Eel).

Kees de Graaf

Kees de Graaf

Geboren in Vollenhove (op de rand van de Noordoostpolder). Middelbare school in Enkhuizen, studie sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Na verschillende banen bij onderzoeksbureaus en een bouwbedrijf in 2000 de overstap gemaakt naar het bestaan als zelfstandige. Niet veel later verhuisd van Amsterdam naar Zuidlaren. Vader van drie kinderen. Woont samen. Werkzaamheden: Vanaf

Meer over Kees de Graaf